Dinsdag 10 maart 2020
Vertrek Caceres 22151 km
Aankomst El Puerto de Santa María 22549 km
Gereden 398 km
Prachtig weer vandaag. Onderweg de 30° aangetikt. Nu zo'n 25°. De camping is complet! We staan even op de parkeerplaats, samen met een Frans stel. We willen allebei schotelontvangst, maar dat is nog niet zo eenvoudig. Ik moet de zg. skew (draaiing van de kops van de schotel) bijstellen. De fransman komt later terug van boodschappen doen en vraagt of wij al tv hebben. Ik vertel hem wat ik heb gedaan en leen hem even de ladder. Hij klimt ook bij de schotel en verdraait ook zijn lnb et voilà, ook hij heeft beeld! Morgen rond 11 uur even naar de receptie voor een ander plaatsje. We lopen ,s avonds nog even over de camping en spreken andere Nederlanders, die morgen net wegggaan. Nummer onthouden dus. Ook zien we nog een stel, dat we ook op de camping in Caceres hebben gezien. Zij vertellen, dat er in hun straatje ook mensen vertrekken.
Woensdag 11 maart 2020
Rustdag op de camping
’s Morgens na de thee met croissants even over de camping gelopen en vrije plaatsen gezien. Gelijk naar de receptie gelopen om te vragen om een andere plaats. Geen probleem; even aanwijzen welke plaats en het is geregeld. Verplaatst naar een vrije plaats op de camping. Vanmorgen even naar de Mercadona gewandeld voor verse broodjes. In de middag het stadje doorgefietst. Weinig te beleven, maar wel gezellig….Naast ons staan ook Nederlanders; verder staan er veel Engelsen en Fransen. Het is lekker weer, zon en zo’n 20-25⁰. Vandaag wordt het duidelijk, dat we niet meer zo vrij kunnen reizen; in de Algarve is ook al Corona geconstateerd en code oranje. Er is nog geen reisadvies, maar toch goed in de gaten houden.
Donderdag 12 maart 2020
Rustdag op de camping
We doen nog wat boodschappen en fietsen naar het postkantoor om postzegels te kopen. Heleen schrijft graag wat brieven naar huis met anekdotes. We fietsen ook ’s middags nog langs de kust tot de haven; het strand is prachtig breed voor de camping. De fietspaden zijn goed te doen. De zon kruipt wat achter de wolken weg, dus het wordt frisser; het is ook nog winter toch? De buren zijn vandaag met de boot naar Cadiz geweest; de fietsen mochten gewoon mee. In Cadiz kun je eigenlijk niet fietsen, dus dat wordt hem niet voor ons. Aan het eind van de dag worden de eerste maatregelen bekend door de toespraak van Mark Rutte; we schrikken er een beetje van en kijken goed bij het reisadvies. Er staat nog code geel, dus reizen is nog toegestaan zonder beperkingen. Voor ons is de lol eraf, we besluiten morgen richting huis te gaan en eerst terug te rijden naar Caceres. De buren wachten het gewoon nog af; anders blijven ze gewoon hier, zeggen ze.
Vrijdag 13 maart 2020
Vertrek El Puerto de Santa María 22549 km
Aankomst Caceres 22943 km
Gereden 394 km
Vandaag dus op de terugweg. Prima weer, zon en 20⁰. In Caceres zei de juffrouw achter de balie: you're back! Nu maar één nachtje. Boodschappen doen voor de komende dagen onderweg..... In de supermarkten wordt al flink gehamsterd; vlees, pasta’s en melk zijn al op, wc papier heb ik niet op gelet….. We kijken op de kaart en op de site van het reisadvies en zien dat Baskenland code oranje heeft. Daar gaan we dus niet heen; ’s nachts om half vijf waren we allebei wakker en hebben we met de kaart op bed de route aangepast. Het wordt een flinke rit, maar het is voor een goed doel, zullen we maar zeggen.
Zaterdag 14 maart 2020
Vertrek Caceres 22943 km
Aankomst St. Jean-Pied-de-Pont 23734
Gereden 791 km
We zijn weer in Frankrijk. We zijn vroeg vertrokken en hebben de code oranje gebieden vermeden. Spanje sluit allerlei gebieden as. maandag. Een prachtige rit door de Pyreneeën het laatste uur. Doen we anders nooit, maar 791 km vandaag! Een prima camperplaats voor €8,50 incl stroom. Alle stopcontacten zitten al vol, maar een aardige Franse buurman heeft een verdeelstekker en daar mag onze kabel ook in! We appen en bellen nog even met Bert en Christien; die gaan morgen weer naar Nederland. We kunnen Cognac-la-Fôret gewoon als tussenstop gebruiken; de sleutel ligt klaar…….
Zondag 15 maart 2020
Vertrek St. Jean-Pied-de-Pont 23734
Aankomst Cognac-la-Fôret 24180 km
Gereden 446 km
Vandaag naar Cognac-la-Fôret gereden. Kunnen we ook de poezen verzorgen. We zien er eerst maar twee, Rossie en Boef en later op de dag ook Beer nog even van afstand. Buiten zitten en koken lukt niet, de zon is laag en het waait flink. Dus in de keuken gekookt en in de camper gegeten. Weer even naar het “gebouw” om af te wassen, we douchen nog even en kijken daarna nog wat tv. Boer zoekt vrouw natuurlijk, maar dat wordt er ook niet beter op. We reizen morgen verder, voordat er nog meer regels volgen..... ’s Middags belde ik nog met de ANWB alarmcentrale, maar kreeg daar geen gehoor. De ambassade in Parijs dan maar en na een kwartier wachten, krijg ik een consulair medewerker aan de lijn en stel hem de vraag of wij nog vrij mogen reizen morgen. Dat moet ik maar aan de plaatselijk autoriteiten vragen zegt hij…….daar hebben we ook niets aan dus. Later zie ik op Facebook, dat de Nederlandse ambassade in Spanje heel wat beter informeert!! We gaan het zien morgen. We zetten de wekker op kwart over zes en willen om zeven uur rijden!
Maandag 16 maart 2020
Vertrek Cognac-la-Fôret 24180 km
Aankomst Spijk 25054 km
Gereden 874 km
Om kwart voor zes zijn we wakker; eerst thee met croissants, daarna de poezen verzorgen. Als ik binnenkom zijn er twee binnen, Rossie en Boef, ze liggen op de bank. Als ik langs loop komen ze me gelijk achterna gelopen. Boef spring op de tafel, want die krijgt daar altijd zijn eten. Rossie blijft om mijn benen heenlopen. Hij krijgt zijn eten op de grond en ook het melkbakje wordt gevuld. De kipbrokjes, die ik gisteravond had aangevuld, zijn al weer bijna op! Dus ook even vol gedaan. Om kwart over zeven rijden we weg, richting Aixe om nog even te tanken. Er is best wat verkeer op de weg, eigenlijk niet anders dan anders. We nemen vandaag de tolwegen, dus na Vierzon richting Orléans en dan Parijs. Bij Parijs is het wel druk, maar alles rijdt gewoon. In 40 minuten zijn we Parijs al weer uit! Ook Lille en Antwerpen is geen probleem; daar rijden we met 100 km/uur doorheen. Om kwart voor zes rijden we thuis het pad op. Frankie is erg blij dat we thuis zijn en dat zijn wij ook!! We hadden 6 weken gepland staan, maar zijn blij dat we de keuze om naar huis te gaan hebben genomen in deze vreemde, onwerkelijke situatie! Hopelijk de volgende keer weer langer. Maar dat wordt in ieder geval (wat ons betreft) pas augustus i.v.m. de geboorte van onze 4e kleindochter begin juni.